Joaquina Herrezuelo. Syndrom trakcji rdzenia. Liczne dyskopatie, przede wszystkim C6-C7 i D9-D10.

Published by ICSEB at 25 julio, 2012

Data operacji: czerwiec 2012

Nazywam się  Joaquina, mam 54 lata i mieszkam w Valladolid.

Moje problemy rozpoczęły się w 2008 roku, kiedy złamałam rękę w wypadku przy pracy. Już wcześniej stwierdzono u mnie jamistość rdzenia jednak nigdy nie poświęcono jej najmniejszej uwagi. Po operacji wszystko zaczęło się pogarszać. Zaczęłam odczuwać bol plecow, nie mogłam się ruszać, siadać ani chodzić…

Bol był nie do zniesienia. Na pogotowiu jedyne co mi dawano to leki przeciwbolowe i wmawiano mi że moj stan spowodowany był złamaniem ręki. W końcu dostałam zatrucia od ogromnych ilości morfiny ktorą mi dawano i o mały włos nie zapadłam w śpiączkę. Czułam się coraz gorzej, nie mogłam chodzić musiałam pochylać się do przodu aby dać choćby jeden krok, nie mogłm zgiąć nog w kolanach, bardzo bolały mnie plecy i nie mogłam swobodnie oddychać. Miałam problemy z mowieniem i bardzo łatwo się dławiłam.

Za każdym razem idąc do lekarza słyszałam to samo, że moje problemy spowodowane były przez wcześniejsze złamanie. Wysyłano mnie do rożnych lekarzy, traumatologa, od chorob ogolnycg, nerochirurga…

Nikt nie wiedział jak mi pomoc. Przestałam wychozić z domu bo cały czas byłam zmęczona i bardzo dużo spałam. Lekarze traktowali mnie jakbym była szalona a ja czułam się bardzo poniżana.

Kiedy zostawiono mnie w szpitalu na obserwacji okazsło się że miałam przepukliny dyskow ktore spowodowała jamistość rdzenia. Polecono mi operację przepuklin o siringomielii nawet ie wspomniano. Dzięki Bogu nie zgodziłam się na operację, dopiero miałabym problem…

Traumatolog był już mną zmęczony dlatego wysłał mnie do szefa neurochirurgii. Ktory stwierdzilł mielopatię mechaniczną i jamistość rdzenia i powiedział że nie było dla mnie żadnego ratunku w Valladolid. PO 4 LATACH!!!

Skierowano mnie do Burgos gdzie rownież nie chciano mi pomoc I w końcu trafiłam do szpitala Valle Hebron w Barcelonie. Byłam w opłakanym stanie, bolało mnie całe ciało nawet kiedy obejmowali mnie bliscy.

W szpitalu Valle Hebron udało mi się zdobyć telefon do jednej z lekarek, ktora po tym jak mnie zbadała od razu kazł mi się udać do Instytutu Chiari.

Od razu zadzwoniłam. Zajęła się mną Barbara ktora powiedziała jakie badania powinnam przysłać. Po 4 dniach dostałam odpowiedz, zadzwoniono do mnie z wiadomością o możliwości pomocy.

Tydzień poźniej pojechałam do Barcelony i 5 czerwca poddano mnie operacji. Zaraz po operacji poczułam dużą ulgę. Mogłam się wyprostować, zgiąć nogi a bol powoli zaczął znikać. Tydzień temu na miesięcznej wizycie kontrolnej potwierdziło się moje polepszenie i zalecono mi fizjoterapię. Znowu mogę prowadzić normalne życie.

Jestem bardzo wdzięczna dr. Royo i jego ekipie za to co dla mnie zrobili i że dali mi drugą szansę. Gdyby nie oni pewnie byłabym teraz jak warzywo. DZIĘKUJĘ

TEL: 983401373

E-mail: [email protected]